Kimyasal Oksijen İhtiyacı (KOİ), suda bulunan Amonyak veya Nitrat gibi organik maddeyi ve inorganik besinleri kimyasal olarak oksitlemek için gereken oksijen miktarını ölçen bir testtir. KOİ miktarının belirlenmesine yönelik en eski yöntemler yaklaşık 150 yıl önce geliştirildi ve su örnekleriyle karıştırıldığında, karıştırılan permanganat çözeltisinin renk değişikliklerinin kaydedilmesini içeriyordu. Ancak bu bileşiği kullanan numuneler arasında önemli farklılıklar vardı.

KOİ, bir numunenin güçlü bir kimyasal oksidan ile belirli bir zaman aralığında ve sabit sıcaklıkta (genellikle 150°C’de 2 saat) inkübe edildiği bir laboratuvar tahlili yoluyla ölçülür.). En yaygın kullanılan oksidan potasyum dikromattır, kaynayan sülfürik asitle birlikte kullanılır. Kimyasal oksidantın organik veya inorganik bileşiklere spesifik olmadığını, dolayısıyla oksijen talebinin her iki kaynağının da KOİ tahlilinde ölçüldüğünü belirtmek önemlidir. Ayrıca asetat gibi bazı çözünmüş organik bileşiklerle ilişkili oksijen tüketme potansiyelini de ölçmez. Bu nedenle, ölçümler Biyokimyasal Oksijen İhtiyacı (BOD) ile doğrudan karşılaştırılamaz ancak fikir edinmek için kullanılabilir (ancak bazen yedek ölçü olarak da kullanılır).

KOİ önemli bir su kalitesi parametresidir ve aşağıdakiler de dahil olmak üzere çok çeşitli uygulamalarda kullanılır:

• Atık su tahliyesinin ve atık arıtma prosedürünün düzenleyiciler tarafından belirlenen kriterleri karşıladığının teyit edilmesi;
• Atık su atıklarının biyolojik olarak parçalanabilir fraksiyonunu ölçmek için (BOİ ve KOİ arasındaki oran);
• KOİ veya BOİ ölçümleri aynı zamanda belirli bir konum için gerekli olan atık su arıtma tesisinin büyüklüğünün bir göstergesi olarak da kullanılır.

 

 

Feyza YALÇIN
Kimyager

KAYNAKLAR
https://proteus-instruments.com/